FRANKRIJK

LOGEERMUSEUM PEU D’ACQUET

Op nog geen 600 km van Rotterdam, in het bosrijke en nog niet door toeristen overspoelde departement Haute Saône, ligt ons logeermuseum. Ons, dat zijn Arno Overdevest en Carla Koorn. Wij hebben deze uit half 19^e eeuw daterende boerderij bijna dertig jaar geleden gekocht in, zeg maar, ruïne-staat. Na een wel zeer vruchtbare zomervakantie was het bewoonbaar: nieuw dak erop, water, elektriciteit, keuken en badkamer geplaatst. Veel vrienden kwamen (gelukkig voor ons) klussen en vonden dat zó leuk, dat een aantal van hen daarna ook een huis in de omgeving kocht.

Dertien jaar geleden vroeg onze buurman of wij interesse in zijn boerderij hadden. Uiteraard, want je weet, het huis of land van je buurman is maar één keer te koop. Inmiddels hebben we de mooiste hoek van Peu d’Acquet, want zo heet het rustieke gehucht. We noemen het trots: “Domaine d’Arno” Dat mag toch, als je een slordige hectare grond hebt met daarop drie ontzettend oude, maar mooie boerderijen? Als we aan het begin van de avond op het terras zitten, is het altijd spannend hoeveel reeën we weer zullen spotten, of herten, of vossen. Vanuit het domaine zijn diverse wandel- en fietsmogelijkheden. Wil je wat verder weg, dan bieden de Vogezen een extra uitdaging. Zowel ’s winters als ’s zomers hebben deze bergen een geweldige aantrekkingskracht. Gérardmer en La Bresse zijn twee ski-gebieden met kilometers lange pistes. Het verhaal gaat dat hier echte kampioenen vandaan komen.

We waren nog niet echt uitgeklust, dus toen we eindelijk, na jaren steggelen, de ruïne achter ons huis konden kopen, moest deze natuurlijk ook in no time opgebouwd worden. Deze bouwval was nog een paar jaar ouder: 1788 staat er op de steen naast de voordeur! De bestemming van dit voormalige woonhuis werd compleet anders. Op de verdieping kwam een groot atelier voor Arno, zodat hij daar zijn “trouvailles”, gevonden voorwerpen, in elkaar kon zetten. Op de begane grond, want dat is per slot de beste plaats hiervoor, maakten we een kroeg. De meeste dorpsbewoners hebben al kennis gemaakt. De plaatselijke aannemer heeft zijn eigen barkruk!

Het schildersatelier is in het buurhuis. Daar worden met wat minder weer op verzoek workshops gegeven. En voor een avondvullend programma bieden we een diner-peinture aan, waarbij tussen de gangen door niet gedanst, maar geschilderd wordt. Deze formule hebben we jarenlang in het atelier in Berkel en Rodenrijs gevoerd. Wegens overweldigend succes zijn we er destijds mee gestopt: Arno was alleen nog maar bezig met opruimen van zijn atelier en voorbereiden voor een volgende groep en kwam nauwelijks meer aan schilderen toe. Carla werd bijna een shopaholic: toch zeker een paar keer per week waren de supermarkten haar domein. En ’s avonds mocht zij dan de rol van keukenprinses en gastvrouw op zich nemen. Rekeningen bleven liggen, brieven werden niet verstuurd en Frankrijk moest steeds langer op ons wachten…. Kortom, “arrète”.

De eerste gasten in het logeermuseum huurden het als B&B: bed and breakfast. Na een paar dagen, we waren toen met de ruïne bezig, stelden ze voor om lekker zelf voor het ontbijt te zorgen. Hoefden wij niet op hen te wachten, want ze zagen dat onze handen jeukten om door te gaan. Dus besloten we de B&B wel te handhaven, maar dan als bed and bar of bed and barbecue. Net hoe het uitkomt en net hoe gezellig de gasten zijn…..

Het logeermuseum omvat een, zoveel mogelijk in authentieke staat gehouden, woonhuis met een entree, waar de natuurstenen schouw de eyecatcher is, een keuken waar alles zich bevindt wat je van een keuken verwacht, de badkamer met een zeer ruime inloopdouche, toilet en wasbak. Boven tref je de “kabouterkamer”. Een tweepersoonsbed in een ruime, maar lage slaapkamer. Daarboven is nog een verdieping die we de zondagse kamer noemen. Daar kun je oude James Bond video’s kijken.

Naast de entree is een voormalige schuur, waar een grote eettafel pronkt. Daarvandaan kom je op de verdieping, waar het grootste deel van de museumstukken zich bevindt. “Trouvailles” door de jaren heen bij elkaar gesprokkeld op vide-greniers (rommelmarkten) en bij oud ijzerhandelaren. De meeste van deze handelaren kenden Arno inmiddels en bewaarden zelfs “oude troep” waar ze geen “sous” meer voor konden vangen, Meewarig schudden ze soms hun hoofd: “wat moet je toch met al die rotzooi?” Nou, het resultaat is te zien in “Domaine d’Arno”…. We hebben er een soort puzzeltocht van gemaakt. Zoek de beelden bij de tekst, of andersom. En als mensen zelf een ludieke tekst bedenken, wordt hun naam er onder vermeld. Een paar voorbeelden, met als basis een oude telefoon: Call from heaven, Draaikont en Luistervink. Of met een oude weegschaal als uitgangspunt: Weightwatchers….

In de omgeving van Peu d’Acquet is van alles te doen, zien en beleven, maar het is toch vooral een walhalla voor rustzoekers: er is een kaasfabriek; een glasblazerij met een winkel en Japanse tuin; er zijn diverse visvijvers waar je, al of niet met vergunning, forellen en andere vissen aan de haak kan slaan; je kunt een pipo de clown wagen huren of een boot; er zijn prachtige fietspaden (langs het kanaal) aangelegd; in de bossen kun je wandelen; elke zondag in het seizoen zijn er talrijke vide-greniers, zelfs in de kleinste dorpen. De Bourgogne, de Champagne en de Elzas zijn op ca. twee uur bij ons verwijderd. Wij hebben er inmiddels al diverse heerlijke wijnen gescoord! Er zijn enkele oude badplaatsen in de nabije omgeving, zoals Plombières-les-Bains, Luxeuil-les-Bains, Bains-les-Bains met prachtige, soms vergane-glorie-panden. Sommige baden zijn nog toegankelijk voor het publiek. Wel mét badpak en badmuts! In Champlitte staat een schitterend chateau dat ingericht is als museum. Een aanrader. Aan de overkant een restaurant met terras waar het goed toeven is.

Voor de golfers zijn er een paar geweldige golfbanen: één 18-holes bij een chateau in Luxeuil-les-Bains ( Genevrey) en een 18-holes van Club Med in Vittel.

Voor meer informatie vraag Arno of Carla, 06 55 81 22 54; info@atelieroverdevest.nl